စကားဦး
သမိုင္းဟူသည္မွာ အတိတ္ကာလႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ကာလ၏ လူတို႔၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ေဖာ္ျပေသာ ပညာရပ္မ်ဳိးကို ေခၚပါသည္။ သမုိင္းဘာသာသည္ အသိဥာဏ္ရ်ိသူတိုင္းအား အက်ဳိးျပဳပါသည္။ သမုိ္င္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္အက်ဳိးအျမတ္မွာ မ်က္ေမွာက္ကာလ၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္ႏွင့္ မ်က္ကြယ္လာက၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္တို႔အား သံုးသပ္ေလ့လာ၍ ရရွိသည့္အက်ဳိးအေပၚ လုိက္နာက်င့္သံုးႏုိင္ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
ဥပမာ ေခတ္အခါသမယတစ္ခု၌ ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးသည္ မိမိတုိင္းသူျပည္သားမ်ားအေပၚ မတရားညွင္းပန္းႏွိပ္ စက္ေသာေၾကာင့္ ဘုရင္ႏွင့္ တုိင္းသူျပည္သားတို႔ မသင့္မျမတ္ ျဖစ္လွ်က္ရွိ၏။ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားသည္ ၄င္းဘုရင္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ေလသည္။ ဘုရင္က မတရား ႏွိပ္စက္ေလ တုိင္းသူျပည္သားတို႔သည္ အစဥ္ ျပန္လည္တုိက္ခုိက္ေလျဖစ္သည္။ တုိင္းျပည္သည္ တေျဖးေျဖးႏွင့္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ လယ္ရာ စိုက္ပ်ဳိးေရးတို႔တြင္ စိတ္မ၀င္စားႏုိင္ျဖစ္ကာ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ခၽြတ္ခ်ဳံက်လာပါသည္။ အေျခခံလူတန္းစားတို႔သည္ တေျဖးေျဖး စား၀တ္ေနေရး ထိခုိက္လာေလေလ မခံမရပ္ႏုိင္သည့္စိတ္မ်ား ပြားမ်ားလာေလေလျဖစ္သည္။ ဘုရင္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားတို႔အဖို႔ တုိင္းျပည္စီးပြားေရးထိခိုက္ေသာ္လည္း သူတို႔အဖို႔ ထိခုိက္မႈမရွိဘဲ စားေနၿမဲ ေသာက္ေနၿမဲ ဆက္လက္ကာ ျပည္သူတို႔အား ဖိစီးႏွိပ္စက္ေလျဖစ္သည္။ ျပည္သူတို႔သည္ အဆံုးတြင္ မခံႏုိင္ေတာ့ဘဲ စုေပါင္းကာ နန္းေတာ္သို႔ ခ်ီတက္ၾကေလသည္။
ဘုရင္သည္ မိမိ၏စစ္တပ္ႏွင့္ ျပည္သူျပည္သား မ်ားကို နန္းေတာ္သို႔ မခ်ီတက္ရန္ မိန္႔ၾကားေလသည္။ ျပည္သူတို႔သည္ ဘုရင့္အမိန္႔ကို မနာခံႏုိင္ေတာ့ပါ။ ဆင္းရဲလြန္းသည့္ ဒါဏ္ကို မခံႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ ဘုရင့္တပ္မ်ား သတ္ပါကလည္း ေသရန္ အသင့္ျဖစ္ေနေလ သည္။ ဘုရင္သည္ စစ္တပ္ကို အမိန္႔မနာခံေသာ ျပည္သူတို႔အား သတ္ပစ္ရန္ ညႊန္ၾကားေလသည္။ ျပည္သူမ်ား စြာကို သတ္ပစ္ေသာ စစ္တပ္သည္ အဆံုးတြင္ မိမိတို႔လည္း ျပည္သူတို႔အတြင္းမွ ျဖစ္သည္ကို သိလာေလသည္။ မိမိတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားကို သတ္ပစ္ၾက သည္။ မိမိတို႔၏ မိဘသားသမီးမ်ား ကိုသတ္ပစ္ၾကသည္ကို သိလာၾကေလသည္။ ထိုအခါ စစ္တပ္သည္ ျပည္သူတို႔ဖက္မွ ရပ္တည္ကာ ဘုရင္ဆိုး ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားဖက္သို႔ျပန္လွည့္ကာ တုိက္ခုိက္ၾကျပန္သည္။ ဤတြင္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ဘုရင္ဆုိးကို တုိက္ခိုက္ေတာ္လွန္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး မိမိတို႔ျပည္သူအတြင္းမွ သမာသမတ္ရွိေသာ အရည္အခ်င္းရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတစ္ဦးကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္သတ္မွတ္ကာ တုိင္င္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေစေလသည္။ တုိင္းျပည္ သည္လည္း သာယာ၀ေျပာေသာ တုိင္းႏုိင္ငံအျဖစ္ တဖန္ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ အထက္ပါအေၾကာင္းအရာ သည္ ယေန႔ကမာၻႏုိင္ငံအမ်ားအျပားတြင္ ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္ ပါသည္။ ၄င္းအေၾကာင္းအရာကို ၾကည့္လွ်င္ အာေရးဗ်တုိင္း၏ အေမွာင္ေခတ္အေျခအေနကို မီးေမာင္းထိုး သေယာင္ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရမည္။
မကၠာၿမိဳ႕မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူႀကီးမ်ားသည္ ထိုနည္းအတုိင္းပင္ မတရားဖိႏွပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည္။ မတရားေသာ စနစ္၊ မတရားေသာအယူအဆမ်ားကို အတင္းအဓမၼ လုပ္ခုိင္းၾကသည္။ မလုပ္ၾကေသာ ျပည္သူ မ်ားကို အတင္းညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ကလူျပဳၾကသည္။ သတ္ျဖတ္ၾကသည္။ ရက္စက္ၾကသည္။ ထိုအခါ ျပည္သူလူထု အတြင္းမွပင္ လူငယ္တစ္ဦးသည္ မိမိ၏ ယံုၾကည္မႈႏွင့္ ကိုးကြယ္မႈတရားအေပၚ မိမိ၏ ဖန္ဆင္းရွင္ ကိုသိျမင္ကာ ျပည္သူအေပါင္းတို႔ကို မွန္ကန္ေသာ လမ္းကို ျပသကာ လြတ္လပ္မွန္ကန္ေသာ စံနစ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံ ေတာ္ကို တည္ေထာင္ၾကသည္။ ထိုသို႔ တည္ေထာင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ဘုရင္ဆုိးမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကို တုိက္ခုိက္ဖယ္ရွားပစ္ၿပီး မွန္ကန္ေသာ စစ္မွန္ေသာ ျပည္သူအမ်ားစုကို္ ကိုယ္စားျပဳေသာ ဘာသာ သနာသနာႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ႏုိင္ခဲ့သည့္ သမိုင္းမွတ္တမ္းသည္ ထင္ထင္ရွားရွား မိမိတို႔အေရွ႕တြင္ တည္ရွိသည္ကို ေကာင္းစြာသိရွိႏုိင္သည္။
အထက္ပါအေၾကာင္းမရာမ်ားကို ေလ့လာသူတုိင္းသည္ မိမိတို႔ေခတ္တြင္ အဆိုအပါ အခက္အခဲမ်ား၊ အရႈပ္အေထြးမ်ား၊ ဘုရင္ဆိုးမ်ား၊ မတရားအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ မတရားမႈမ်ားကို ေတြ႕ဆံုတုိင္း အဆုိပါ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားကို သခၤန္းစားယူကာ မိမိတို႔ အမွန္တကယ္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္သင့္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားမွ အတုယူကာ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ရင္း ေအာင္ျမင္မႈကို ရရွိႏုိင္ပါသည္။ မိမိတို႔က တဖန္ ေအာင္ျမင္သူမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ဘုရင္မ်ားျဖစ္လာကလည္း သမိုင္းအတြင္းက ဘုရင္ဆုိးမ်ား မတရားမႈ မ်ားကုိ မျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္သည့္ အေျခအေနမ်ားကို သိရွိေလ့လာႏုိင္ပါသည္။ သို႔ျဖင့္ သမိုင္းဟူသည္ ဖတ္စရာ ပံုတုိပတ္စ အျဖစ္သာ သေဘာမထားသင့္ဘဲ မိမိတို႔အတြက္ အလြန္အဖိုးထုိက္တန္ေသာ စာေပဟင္းေလးအုိးႀကီးအျဖစ္ ခံယူျခင္း မိမိတို႔၏ အလြန္အဖိုးတန္ေသာ ရတနာသုိက္အျဖစ္ခံယူရမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
မြတ္စလင္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအတြက္ အထူးသတင္းေကာင္းပါးျခင္သည္မွာ သမို္င္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားစြာကို မိမိတို႔ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေကာင္းဆံုးေလ့လာထုိက္ေသာ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ တမန္ ေတာ္မ်ား၏ ဘ၀ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ေလ့လာသင့္ေၾကာင္း ဦးစြာ တင္ျပျခင္ပါသည္။ နဗီတမန္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္း ကို သိရန္သည္ မြတ္စ္လင္မ္ တုိင္းအေပၚ ၀ါဂ်ိဗ္တာ၀န္အျဖစ္ တာ၀န္ရွိပါသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ လာရွိ သည္မွာ ေရွးေခတ္လူမ်ား၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ေႏွာင္းခတ္လူသားမ်ားအတြက္ သခၤန္းစာပင္ျဖစ္ ပါသည္ဟု မိန္႔ထားပါသည္။ ထို႔အျပင္ နဗီတမန္ေတာ္မ်ားသည္ အျပစ္ကင္းစင္သည့္သူမ်ား ျဖစ္သည္က တေၾကာင္း၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အမိန္႔ေတာ္မ်ားကုိ တသေ၀ မတိမ္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္သူမ်ားျဖစ္ၾက သည္ကတေၾကာင္း၊ စာရိတၱအရာတြင္ သူမတူေအာင္ အထူးေကာင္းမြန္ မြန္ျမတ္ၾကသည့္ သူမ်ားျဖစ္သည္က တေၾကာင္း၊ အထူးအတုယူစရာ စံျပပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္သည္ကတေၾကာင္း ၄င္းတို႔၏ အေၾကာင္းကို ေလ့လာလုိက္ စားၾကရန္ အထူးပင္အေရးႀကီးသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆပါသည္။
အထူးသျဖင့္ တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္ မုဟမၼဒ္ (ဆြ) ၏ အထုပၸတၱိကို ေကာင္းစြာေလ့လာလုိက္စားရန္ အေရးႀကီးပါ သည္။ မြတ္စ္လင္မ္ အြမၼသ္သားတုိင္းသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ (ဆြ)၏ အေၾကာင္းကို ေလ့လာလုိက္စားရန္သည္ ဖရပ္ဇ္တာ၀န္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ တမန္ေတာ္မ်ားကို ယံုၾကည္ရန္သည္ အီမာန္ယံုၾကည္ခ်က္၏ အခ်က္ မ်ားတြင္ အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ တမန္ေတာ္တို႔၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မသိရွိလွ်င္ မိမိတို႔သည္ သူတို႔အေၾကာင္းကို မည္သို႔မွ် မသိရွိႏုိင္သလို သူတို႔ကို ယံုၾကည္ရန္လည္း ပို၍အလွမ္းေ၀းသြားမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ သူတို႔ကို ယံုၾကည္ရန္သည္လည္း ပို၍ ေ၀းကြာသြားလိမ့္မည္။ သူတို႔ကို လက္မခံႏုိင္လွ်င္ ၄င္းတို႔အေပၚ က်ေရာက္ေသာ က်မ္းမ်ားကိုလည္း လက္ခံႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ျဖစ္၍ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ နဗီတမန္ ေတာ္ ၂၅ ပါးအေၾကာင္းကို အမိန္႔ေတာ္လာရွိထားသည္ကို မိမိတို႔အေနျဖင့္ ေကာင္းစြာေလ့လာရန္အတြက္ အတန္ပင္ သေဘာေပါက္မိၿပီဟု ယူဆမိပါသည္။ သုိ႔ျဖင့္ မိမိတို႔သည္ တမန္ေတာ္တို႔၏ စြႏၷသ္ေတာ္မ်ားကို သိရွိႏုိင္ကာ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ႏွစ္သက္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း ေစခ်င္ပါသည္။
တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္မုိဟမၼဒ္ (စြ) ၏ အထုပ္ပတိၱအေၾကာင္း
တမန္ေတာ္ျမတ္ မိုဟမၼဒ္ (စြလႅလႅာဟုအလုိင္ဟိဝစလႅာမ္) သည္တမန္ေတာ္ေပါင္း (၁၂၄၀၀၀) တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေက်ာ္တို႔အနက္ ေနာက္ဆံုးေစလႊတ္ေတာ္မူျခင္းခံရေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ၏အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္ပင္ျဖစ္ေတာ္္မူသည္။ ေလာကီေလာကုတၱရာႏွစ္႒ာနစလံုးတြင္ လူသားတို႔၏ ေအာင္ျမင္မူအတြက္ လမ္းၫႊန္ သြန္သင္ေရွ႕ ေဆာင္ခဲ့သည့္ စံျပေခါင္းေဆာင္ႀကီးလည္းျဖစ္ ေတာ္မူသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ကို ကမာၻ၏ဗဟိုေဒသျဖစ္ေသာ အာရပ္ႏိုင္ငံ မကၠာျမိဳ႕ေတာ္တြင္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ေသာ “ကုရုိက္ရွ္” မ်ိဳးႏြယ္ဝင္အဖ - အဗ္ဒြလႅာဟ္၊ အမိ-အာမိနာဟ္တို႔မွ ခရစ္သကၠရာဇ္ - ၅၇၁ ခု၊ ဧၿပီလ (၂၂) ရက္၊ တနလၤာေန႔နံနက္အရုဏ္ဦးအခ်ိန္၌ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ မိုဟမၼဒ္ (စြလႅလႅာဟုအလုိင္ဟိဝစလႅာမ္) သည္တမန္ေတာ္ေပါင္း (၁၂၄၀၀၀) တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေက်ာ္တို႔အနက္ ေနာက္ဆံုးေစလႊတ္ေတာ္မူျခင္းခံရေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ၏အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္ပင္ျဖစ္ေတာ္္မူသည္။ ေလာကီေလာကုတၱရာႏွစ္႒ာနစလံုးတြင္ လူသားတို႔၏ ေအာင္ျမင္မူအတြက္ လမ္းၫႊန္ သြန္သင္ေရွ႕ ေဆာင္ခဲ့သည့္ စံျပေခါင္းေဆာင္ႀကီးလည္းျဖစ္ ေတာ္မူသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ကို ကမာၻ၏ဗဟိုေဒသျဖစ္ေသာ အာရပ္ႏိုင္ငံ မကၠာျမိဳ႕ေတာ္တြင္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ေသာ “ကုရုိက္ရွ္” မ်ိဳးႏြယ္ဝင္အဖ - အဗ္ဒြလႅာဟ္၊ အမိ-အာမိနာဟ္တို႔မွ ခရစ္သကၠရာဇ္ - ၅၇၁ ခု၊ ဧၿပီလ (၂၂) ရက္၊ တနလၤာေန႔နံနက္အရုဏ္ဦးအခ်ိန္၌ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။အာရဗ္ကမၻာႏိုင္င္၏ အေျခအေန
တမန္ေတာ္ျမတ္ (စြ) မပြင့္မီ အရဗ္ႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္မွာ အဆိုးသြမ္းဆံုးျဖစ္ေနခဲ့ေပသည္။ တမန္ေတာ္ အီစာ (အ) သခင္၏ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း (၅၇၁) ခုႏွစ္ ေက်ာ္တိုင္မည္သည့္တမန္ေတာ္မွ ေစလႊတ္ျခင္းမရွိခဲ့သျဖင့္ အရဗ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ကမၻာတစ္ဝွန္းလုံးရွိလူသားတို႔သည္ တရားလက္လြတ္ျဖစ္ကာ ဒုစရိုက္မူဟူသမွ်ကို ခံုမင္ႏွစ္သက္စြာ က်ဴးလြန္ ေနခဲ့ၾကၿပီး၊ ေန၊ လ၊ နကၡတ္၊ တာရာ၊ ေက်ာက္တံုး၊ ေက်ာက္ခဲ၊ ရုပ္တုစသည္မ်ားကုိ မိမိတို႔၏ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အျဖစ္မွတ္ယူးကိုးကြယ္ေနၾကသည္။ ထိုအရာမ်ားကသား မိမိတို႔သားေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေပးႏိုင္သည္ဟု ထင္မွတ္ကာ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေနခဲ့ၾကေပသည္။ကေလးဘဝ
တမန္ေတာ္ေလာင္းအား မေမြးဖြားမွီကပင္ ဖခင္ႀကီးအဗ္ဒုလႅ္ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္ေလာင္းအား ဖြားျမင္ေသာအခါ ဘိုးေတာ္အဗ္ဒြလ္မြတ္တြာလစ္ဗ္သည္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာျဖင့္ ေျမးေတာ္ကို “မိုဟမၼဒ္” ဟူ၍ မွည့္ေခၚေလသည္။ မိခင္ျဖစ္သူက ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ အဟ္မဒ္ ဟူ၍ မွည့္ေခၚေလသည္။ ေမြးဖြားၿပီးေနာက္ မိခင္သည္ ရက္ အနည္းငယ္သာ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ႏုိ႔ထိန္းသည္ “ဟာလီမာ” သခင္မထံ ဆက္လက္ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အပ္ႏွင္းလိုက္ေလသည္။
တမန္ေတာ္ေလာင္းသည္ အျခားကေလးငယ္မ်ားကဲ့သို႔ ငိုယုိစူပူျခင္း ခိုက္ရန္ေဒါသျဖစ္ျခင္း၊ စေသာ အျပဳအမူ မ်ား မျပဳခဲ့သည္သာမက၊ ထူးျခားယဥ္ေက်းေသာ အျပဳအမူမ်ားသာ ျပသခဲ့ပါသည္။ ဖသက္ဆိုးျဖစ္ခဲ့ေသာ္ တမန္ေတာ္ေလာင္း သက္ေတာ္ ေျခာက္ႏွစ္ (၆) ႏွစ္တိတိတြင္ မိခင္ကြယ္လြန္သြားျပန္သျဖင့္ မိသက္ဆိုး အျဖစ္ႏွင့္ပင္ ဘုိးေတာ္ႏွင့္ ဘေထြးေတာ္တို႔၏ အုပ္ထိန္းေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္တြင္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရရွာ၏။ တမန္ေတာ္ေလာင္းသည္ မည္သည့္ ဆရာတစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံမွ စာေပပညာ၊ အေရးအဖတ္ မသင္ခဲ့ရသူ (အြမၼီ) ျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က တမန္ေတာ္ျမတ္အား ကမာၻစၾကာ၀႒ာ တ၀န္းလံုးရွိ ပညာရွင္ အားလံုးတို႔ထက္ သာလြန္ထူးကဲေသာ အသိဥာဏ္ႏွင့္ ပညာရပ္မ်ားကို ေပးသနားေတာ္မူကာ တတ္ေျမာက္ေစ ေလသည္။
ဘ၀သင္တန္းေပးခံရျခင္း
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မိမိ၏အခ်စ္ေတာ္ တမန္ေတာ္ေလာင္းအား ေနာက္တစ္ခ်ိန္တြင္ တမန္ေတာ္ျဖစ္ကာ လူထုအား ဦးေဆာင္ထိန္းသိမ္းရာတြင္ လိုအပ္မည့္အေရအခ်င္းမ်ား ရွိလာေစရန္အတြက္ သည္းခံစိတ္၊ အလုပ္ တာ၀န္ကို မခိုမကပ္ေဆာင္ရြက္တတ္ေသာ အက်င့္မ်ားကို ရရွိေစႏုိင္သည့္ ဆိတ္ေက်ာင္း လုပ္ငန္းကို ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ႏုိ႕စုိ႔ဖက္ညီေနာက္မ်ားႏွင့္အတူ လုပ္ေစေတာ္မူေလသည္။ ထိုသို႔ဆိတ္ေက်ာင္းေနစဥ္ တစ္ေန႔တြင္ ေကာင္းကင္တမန္ႏွစ္ပါးသည္ လူသားအသြင္ေဆာင္လွ်က္ လာေရာက္ကာ တမန္ေတာ္ေလာင္း၏ ရင္ကုိခြဲလွ်က္ ႏွလံုးသားကို ေဆးေၾကာသန္႔စင္ေပးေလသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ (ဆြ) လူငယ္ဘ၀အေၾကာင္း
တမန္ေတာ္ေလာင္းသည္ သက္ေတာ္ (၁၂) ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဘေထြးေတာ္ အဘူသြာလိဗ္ႏွင့္အတူ ဆီးရီးယား ႏုိင္ငံသို႔ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ခရီးစဥ္တြင္ လုိက္ပါသြားရာ လမ္းခရီးတြင္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးဆုိင္ရာ ဗဟုသုတမ်ားသာမက ထူးျခားေသာ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ရပ္ကိုပါ ေတြ႕ရွိခဲ့ရေလသည္။ ၄င္းအျဖစ္အပ်က္က လမ္းခရီးရွိ ဘြတ္စ္ရာ ဟူေသာအရပ္တြင္ စခန္းခ်နားေနစဥ္ ထိုစခန္းအနီးရွိ ေက်ာင္းခန္းတြင္ ေနထုိင္ေသာ ခရိယာန္ ပညာရွင္မ်ားက ေရွးက်မ္းစာမ်ားလာ တမန္ေတာ္အခ်ဳပ္အျဖစ္ ေနာက္ဆံုးပြင့္ေရာက္လာလတၱံ႕ေတာ္ တမန္ေတာ္၏ အခ်င္းလကၡဏာႏွင့္ အဆင္းလကၡဏာ အဂၤါမ်ားသည္ ဤသူငယ္တြင္ ပါရွိပါသည္ဟူ၍ ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ဆီးရီးယားႏုိင္ငံသို႔ ေခၚေဆာင္ မသြားသင့္ပါ။ ထုိႏုိင္ငံရွိ ရဟူဒီမ်ားသည္ ဤသူငယ္အား ဧကံေမာက္ခ် ရန္မူၾကမည္ျဖစ္သည္ဟု အဘူသြာလိဗ္အား ေျပာၾကားသျဖင့္ အဘူသြာလိဗ္သည္ တူေတာ္ ေမာင္အား မကၠာၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္ေခၚေဆာင္လာခဲ့ေလသည္။ တမန္ေတာ္ သက္ေတာ္ ၈ ႏွစ္ ၂ လ ၁၀ ရက္ ျပည့္သည့္ႏွစ္တြင္ ဘိုးေတာ္ အဗ္ဒြလ္ မြတၱလိဗ္ ကြယ္လြန္ၿပီး ဘေထြးေတာ္ အဘူသြာလိဗ္က အုပ္ထိန္းသူ အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ပါသည္။
ေတြးေတာ္ေျမာ္ျမင္စဥ္ျခင္ သံုးသပ္ျခင္း
စဥ္းစားတတ္သည့္အရြယ္သို႔ေရာက္ၿပီျဖစ္ေသာ္ တမန္ေတာ္ေလာင္းသည္ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ကမာၻေလာကႀကီး ၏ အေၾကာင္းမ်ားကို ဆက္စပ္ေတြးေတာ္စ ျပဳေတာ္မူလာပါသည္။ လူသားအခ်င္းခ်င္း ညွာတာေထာက္ထားမႈ ကင္းမဲ့ကာ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညွင္း စနစ္မ်ား လႊမ္းမိုးလွ်က္ မၿငိမ္းခ်မ္းျဖစ္ေနေသာ မိမိပတ္၀န္းက်င္၏ အေျခအေန မ်ားကို ေတြ႕ရၿပီး မႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မူယံုသာမက ထိုအျပဳအမူအေျခအေနဆုိးမ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပစ္လိုေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ား တဖြားဖြား ေပၚေတာ္မူလာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူငယ္လူရြယ္မ်ားကို စည္းရံုးဖိတ္ေခၚ၍ ေအာက္ပါသေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို ဆံုးျဖတ္ရယူခဲ့ေပသည္။
(၁) ငါတို႔သည္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို တည္ေဆာက္ၾကမည္။
(၂) ငါတို႔သည္ ခရီးသည္မ်ားကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၾကမည္။
(၃) ငါတို႔သည္ ဆင္းရဲသားမ်ားကို ကူညီၾကမည္။
(၄) ငါတို႔သည္ က်ဴးေက်ာ္သူမ်ား၏ က်ဴးေက်ာ္မႈမ်ားကို တားဆီးပိတ္ပင္ၾကမည္။
(၅) ငါတို႔သည္ မကၠာၿမိဳ႕ကို က်ဴးေက်ာ္သူမ်ားအား ရပ္တည္ခြင့္မရေအာင္ တြန္းလွန္ၾကမည္။
ဤသို႔ အမွန္တရားကို ေရွ႕ရႈေဆာင္ရြက္ေတာ္မူသျဖင့္ မကၠာၿမိဳ႕သားတုိင္းက တမန္ေတာ္ေလာင္းအား နံမည္ကို မေခၚၾကဘဲ ဆြာဒိက္ အမွန္တရားရွင္ အမီးန္ သစၥာရွင္ ဟူ၍ပင္ ၾကည္ညိဳေလးစားစြာ ေခၚခဲ့ၾကေလသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ေဆာင္ရြက္ခ်က္
တမန္ေတာ္ေလာင္း၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေ၇းအတြက္ ေဆာင္ရြက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားအနက္ ထင္ရွားေသာေဆာင္ရြက္မႈ တစ္ရပ္မွာ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးနွင့္ ဆက္လွ်ဥ္းေသာ ျပသာနာႀကီးကို ေျပလည္ ေအာင္ေျဖရွင္းေပးႏုိင္ခဲ့မႈပင္ျဖစ္သည္။ ေျဖရွင္းေပးပံုမွာ ကမာၻဦး၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္ေတာ္ႀကီးတြင္ ပ်က္စီးယိုယြင္းမႈမ်ား ျဖစ္လာသျဖင့္ ျပဳျပင္ၾကရာ ဟဂ်္ရိအစ္၀ဒ္ ေက်ာက္တံုးကို မူလေန ရာသို႔ ျပန္လည္ တပ္ဆင္ေရးကိစၥတြင္ အမ်ဳိးသားအုပ္စု ေခါင္းေဆာင္အခ်င္းခ်င္း သူတတ္ဆင္မည္ ငါတတ္ဆင္မည္ စသျဖင့္ ၄ ရက္တုိင္တုိင္ အျငင္းပြားကာ ေသြးေခ်ာင္းစီးလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့သည္။
ထိုျပသာနာႀကီး ကို ကိုရုိင္္ရွ္ မ်ဳိးႏြယ္၀င္ႀကီးျဖစ္သူ တစ္ဦး၏ အႀကံေပးခ်က္အရ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္တြင္ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္အတြင္းသုိ႔ ေရွးဦးစြာ ၀င္ေရာက္လာသူအား ဆံုးျဖတ္ေပးသူအျဖစ္ တင္ေျမွာက္ၿပီး ၄င္း၏ စီစဥ္မႈ အတုိင္း ျပသာနာ ကို ေျဖရွင္းရန္ အားလံုးက သေဘာတူၾကေလသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္တြက္ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ (ဆြ) သည္ ကအ္ဗဟ္ေက်ာင္းေတာ္တြင္းသို႔ ပထဦးဆံုး ၀င္ေရာက္လာေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္အားလံုးက သစၥာရွင္လာၿပီး၊ သူ၏ အဆံုးအျဖတ္ကိုနာခံၾကမည္ ဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾကကာ ျပသာနာ ႀကီးကို ေျဖရွင္းေပးပါရန္ ၀ုိင္း၀န္းကာ ပန္ၾကားၾကသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က ေစာင္ပုိင္းတစ္ခုကို ယူေစ၍ ခင္းေစၿပီး ကိုယ္ေတာ္တုိင္ မိမိလက္ေတာ္ျဖင့္ ဟဂ်္ရိအစ္၀ဒ္ ေက်ာက္ကို မယူေတာ္မူကာ ေစာင္၏ အလယ္ တြင္ထား၍ ေစာင္၏ အစြန္းပုိင္းမ်ားကို အမ်ဳိးသားအုပ္စု ေခါင္းေဆာင္ အသီးသီး တို႔အား သယ္ယူေစေတာ္မူၿပီး ေက်ာင္းေတာ္အနီးသို႔ ေရာက္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုယ္တုိင္ ေက်ာက္တံုးကို မယူေတာ္မူကာ မူလေနရာတြင္ တပ္ဆင္ေပးေတာ္မူလုိက္ေလသည္။ ထိုသို႔ေသြးေခ်ာင္းစီး လုနီးပါးျဖစ္ေနသည့္ ျပသာနာႀကီးကို အားလံုးေသာ အမ်ဳိးသားအုပ္စုမ်ား ေက်နပ္မႈရရွိေစသည့္အထိ ေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့ေပသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ (ဆြ) ထိမ္ၿမားေတာ္မူျခင္းအေၾကာင္း
ဤသို႔ေသာ္ အရည္အခ်င္းေကာင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္စံုေနေတာ္မူသည့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ သတင္းကို ၾကားသိေနသူ မ်ားအနက္ ကိုရိုင္းရွ္မ်ဳိးႏြယ္၀င္ ဂုဏ္သေရရွိ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာလွသည့္ ကုန္သည္တစ္ဦးျဖစ္သူ ခတီဂ်ာ သခင္မ က ကိုယ္ေတာ္အားဖိတ္ေခၚကာ မိမိ၏ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ဆီးရီးယားႏုိင္ငံသို႔ သြားေရာက္ေရာင္းခ်ေပးပါရန္ အပ္ႏွံေလသည္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ဆီးရီးယားႏုိင္ငံမွ ကုန္ေရာင္းၿပီးျပန္လာေသာအခါ အျမတ္အစြန္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရရွိခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ထူးျခားေသာ စိတ္ေနသေဘာထား လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ စသည့္ အရည္အခ်င္းေကာင္းမ်ားကိုပါ ထပ္မံသိရွိရသျဖင့္ သခင္မႀကီးသည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္အား ေလးစားယံု သာမက ခ်စ္ခင္စံုမက္မႈပါ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ မိမိႏွင့္ ထိမ္းျမားရန္ သခင္မကပင္ စကားေၾကာင္းလွမ္းခဲ့ေလ သည္။
ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ထိုမဂၤလာေၾကာင္းလမ္းမႈကို မိမိ၏ ဘႀကီးေတာ္ အဘူတြာလိဗ္အား တင္ျပရာ ဘႀကီးေတာ္ကလည္း သေဘာတူေတာ္မူလုိက္ကာ တူေတာ္ေမာင္အား ေကာင္းမြန္ခမ္းနားစြာ ထိမ္းျမားေပး လုိက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကုိယ္ေတာ္၏ အသက္မွာ ၂၅ ႏွစ္သာရွိၿပီး ခတီဂ်ာ္ သခင္မ၏ အသက္မွာ ၄၀ ရွိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ သခင္မသည္ စိတ္ေနသေဘာထား ျဖဴစင္ေကာင္းျမတ္ၿပီး တမန္ေတာ္ ေလာင္းအား ဇနီးေကာင္းတစ္ဦးပီသစြာ ျပဳစုခဲ့လသည္။ သခင္မသည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္အား လြန္စြာ ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏုိးေလး စားခဲ့ေလသည္။ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္လည္း လြန္စြာပင္ ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏုိ္းေတာ္မူခဲ့ကာ သခင္ မအသက္ ထင္ရွားရွိေနစဥ္ အျခားအိမ္ေထာင္သစ္ ထူေထာင္ျခင္ လံုး၀ျပဳေတာ္မမူခဲ့ေပ။ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ သခင္မတို႔၌ သားေတာ္ ႏွစ္ပါးႏွင့္ သမီးေတာ္ ၄ ပါး ထြန္းကားခဲ့ၾက၏။ ခတီဂ်ာ သခင္မ ကြယ္လြန္စဥ္ တမန္ ေတာ္ျမတ္သည္ အလြန္ပင္ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းေတာ္မူကာ ယူႀကံဳးမရျဖစ္ၿပီး ႏွေျမာတသေနခဲ့၏။ ခတီဂ်ာ သခင္မႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီ တမန္ေတာ္ျမတ္က ကၽြႏု္ပ္သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္။ ခတီဂ်ာသည္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ထိမ္းျမား၍ ကၽြႏု္ပ္အား ျပည့္စံုၾကြယ္၀ေစခဲ့သည္။ အစပထမတြင္ ကၽြႏု္ပ္အား ေထာက္ခံခဲ့သည္။
အာရပ္တစ္မ်ဳိးသားလံုးတို႔က ကၽြႏု္ပ္အား ရန္ျပဳေနခဲ့ၾကစဥ္ ခတီဂ်ာ သခင္မသည္ ကၽြႏု္ပ္အား မိတ္ေဆြေကာင္း တစ္ဦးအျဖစ္ ကူညီပန္႔ပိုးအားေပးခဲ့သည္ဟု ေျပာျပေတာ္မူေလ့ရွိပါသည္။ ခတီဂ်ာ သခင္မသည္ တမန္ေတာ္ ျမတ္၏ အလိုဆႏၵႏွင့္အညီ မိမိဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို အလႅာဟ္ လမ္းေတာ္တြင္ ယက္ေယာစြာ လူဒါန္းေပးကမ္း စြန္႕ၾကဲေလ့ရွိ၏။ ကိုယ္ေတာ္တြင္ တစ္စံုတစ္ရာ သံုးစြဲရန္ ဆႏၵေတာ္ရွိတုိင္း သခင္မသည္ ၾကည္ျဖဴရက္ေရာစြာ သံုးစြဲေစခဲ့သည္သာျဖစ္သည္။ သခင္မသည္ မိမိအသက္ထက္ဆံုး ကိုယ္ေတာ္အား ဇနီးေကာင္းပီပီ ကိုယ္စြမ္းရွိ သ၍ ညာဏ္စြမ္းရွိသ၍ ကူညီခဲ့ပါသည္။ စံမတူေအာင္ ျပဳစုခဲ့ပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ သခင္မတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ကူညီေစာင္မ ေထာက္ထားစာနာ ခ်စ္ၾကည္စြာျဖင့္ ရုိးေျမက်ေအာင္ ေပါင္းသင္းေနထုိင္ခဲ့ၾကေပ သည္။
တမန္ေတာ္အျဖစ္ခ်ီးေျမွာက္ခံရေတာ္မူျခင္းအေၾကာင္း
ဤသို႔ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ သခင္မႀကီးႏွင့္အတူ ေနထုိင္လာၿပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္တြင္ ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္မႈဆင္ျခင္တံုတရားတိုးပြားလာကာ အမွန္တရားရွာေဖြမႈကို ယခင္ ခ်ိန္မ်ားထက္ပုိမိုျပဳေတာ္မူေလသည္။ အသက္ေတာ္(၄၀) ႏွစ္အရြယ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ (မကၠာ) ၿမိဳ႕မွ (၉) မိုင္ကြာရွိ (ဟီရာ) “လိုဏ္ဂူ” တြင္ဝင္၍ စၾကာဝ႒ာ၏ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္ကာ ဆင္ျခင္တံုတရားကုိ ထုိထက္က်င့္သံုးေနသည့္ တစ္ေန႔တြင္ ေကာင္းကင္တမန္ (ဂ်ီဗရာအီးလ္(အ)) ေရာက္လာျပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ထံမွ မုကၡပါဌ္ေတာ္ (စူရာဟ္အလတ္က္အစမွ အာယသ္ ၅ ထိ) ကို ရြတ္ဖတ္သရဇၽြယ္ေတာ္ မူပါမည့္ အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္အား ေလွ်ာက္ထားပန္ၾကားေလေတာ့သည္။
ထုိသို႔ျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေနာက္ဆံုးတမန္ေတာ္ (နဗီခ်ဳပ္) ဟူေသာ “နဗူဝါ႔သ္” ဘဲြ႕တံဆိပ္ႏွင့္ ကမၻာ့လူသားတစ္ရက္လံုးအား အစၥလာမ္တည္းဟူေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္ကို ျဖန္႔ခ်ီသြန္သင္ေဟာၾကားရန္ တာဝန္ေပးေတာ္မူျခင္း ခန္ရေလေတာ့သည္။ ေကာင္းကင္တမန္ ဂ်ီဗရာအီးလ္(အ) သည္ အလႅာဟ္အမိန္႔ေတာ္မ်ားကို ေျပာာၾကား၍ ျပန္သြား ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ စိုးရိမ္ႀကီးစြာျဖစ္ကာ “ဟိရာ” လိုဏ္ဂူမွ ျပန္သြား ေတာ္မူၿပီး၊ ၾကင္ယာေတာ္ ခတီဂ်ာ သခင္မအား ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေျပာျပေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ ခတီဂ်ာ သခင္မက ကိုယ္ေတာ္ စုိးရိမ္ေတာ္မမူပါႏွင့္၊ သခင္သည္ သားခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေကာင္းမြန္စြာ ဆက္ဆံေတာ္မူပါသည္၊ မရွိဆင္းရဲသားကိုလည္း ေကာင္းမြန္စြာ ကူညီပါသည္၊ ဧည့္သည္မ်ားအားလည္း ေကာင္းမြန္စြာ ျပဳစုေတာ္ မူပါသည္၊ သူငွာအမ်ား အက်ဳိးကိုလည္း ေကာင္းမြန္စြာ သယ္ပိုးေတာ္မူပသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သခင့္အား ေသးသိမ္ေစေတာ္မူမည္မဟုတ္ပါဟု ေျပာဆိုႏွစ္သိမ့္ခဲ့ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ သခင္မႀကီးသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္အား မိမိ၏ဦးရီး၏သား (၀ရကဗင္ ေနာ္ဖဲလ္) ထံသို႔သြားကာ အက်ဳိးအေၾကာင္းကို ေျပာျပပါသည္။ ၀ရကသည္ ေကာင္းကင္က်က်မ္းမ်ားကို ဖတ္ဖူးထားေသာ ပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ခတီဂ်ာ သခင္မ ေျပာျပေသာ စကားကို ေသခ်ာက်နစြာ နားေထာင္ၿပီး “ အကယ္၍ ဤအတုိင္းသာျဖစ္ပါက အသင္မ၏ ခင္ပြန္းထံသို႔ ေရာက္ရွိလာေသ ေကာင္းကင္တမန္ေတာ္သည္ ဂ်ီဗရာအိလ္ (အ) ျဖစ္သည္။ အသင္မ၏ခင္ပြန္းသည္လည္း တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ေတာ္မူမည္ဟု” ေျပာျပေလသည္။
အစၥလာမ္သာသနာေတာ္ကို တင္ျပေဟာၾကားျခင္း
ယင္းသို႔တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းခံရသည့္အတုိင္း ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ အစၥလာမ္သာသနာေတာ္ဖက္သို႔ ဖိတ္ေခၚ ေဟာၾကားရာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားတြင္ ၾကင္ယာေတာ္ ခတီဂ်ာ သခင္မသည္ အစၥလာမ္သာသနာကို ဦးစြာပထမ သက္၀င္ယံုၾကည္ခဲ့ေသာ္ ပထမ မြတ္စ္လင္မ္ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္သည္။ လူငယ္မ်ားတြင္ ညီ၀မ္းကြဲေတာ္စပ္သူ အခုိင္းအေစမ်ားတြင္ ဇုိင္ဒ္ သခင္၊ မကၠာၿမိဳ႕ရွိ ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးလူႀကီးမ်ားတြင္ သာ၀ကႀကီး အဘူဘကရ္တို႔သည္ အစၥလာမ္သာသနာေတာ္တြင္းသို႔ လက္ခံ၀င္ေရာက္ၾကေလသည္။
မိစာၦ၀ါဒီ အဖ်က္သမားတို႔ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရျခင္း
ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ လူထုအား ကိုးကြယျခင္းခံထုိက္ေသာ္ အရွင္သည္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္တစ္ပါးတည္းသာ ရွိေတာ္မူေၾကာင္း မိမိမွာ ထိုအရွင္ျမတ္က ေစလႊတ္ေတာ္မူေသာ တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူတို႔သည္ အရွင္ျမတ္ ေပးအပ္မည့္ ျပစ္ဒါဏ္မ်ားကို ေၾကာက္ရြ႕ံၾကရမည့္ျဖစ္ေၾကာင္း စသည္တုိ႔ ကို ရွင္းလင္ ျပတ္သားရဲ၀န္႔စြာ တင္ျပေဟာျပေတာ္မူေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္အား ယခင္က သစၥာ၀ါဒီ မွန္ကန္သူဟု ေလးစားယံုၾကည္လုိက္နာခဲ့ၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ထိုအစၥလာမ္တရားေတာ္မ်ားကို လက္မခံ ျငင္းဆန္ၾကယံုသာမက တမန္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္အား ေထာက္ခံလုိက္နာသူ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားကိုပါ ဒုကၡမ်ိဳးစံုေပး၍ အႏၱရယ္မ်ဳိးစံုျပဳကာ ၀ုိင္းပယ္ၾကေလေတာ့သည္။
၄င္းတုိ႔သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္အား ဘာသာမဲ့သူ၊ သူရူး၊ ပေယာဂ … စသည္ျဖင့္ သြားပုပ္ေလလြင့္ ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုၾကရံုသာမက တရားေဟာေနစဥ္တြင္လည္း ဆူညံစြာ ဟစ္ေအာ္ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ၾကသည္။
တမန္ေတာ္ခ်ဳပ္သည္ အေႏွာက္အယွက္အဟန္႔အတားမ်ိဳးစံုႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတာ္မူခဲ့ရေသာ္လည္း၊ မိမိ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားႏွင့္ အတူ ထုိအေႏွာက္အယွက္၊ ထိုဒုကၡဆိုးမ်ားကိုဇဲြ၊ လံု႔လၾကံခိုင္စြာ ရင္ဆိုင္ကာ တရားေဟာေျပာပို႔ခ်၍ ဖိတ္ေခၚကာ မိမိတာဝန္ကို ဆက္လက္ထမ္း႐ြက္ရင္း ေနေတာ္မူသည္။
ထုိအခါ မိစၦာယဝါဒီအဖ်က္သမားမ်ားသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ အုပ္ထိန္းသူျဖစ္သည့္ ဘေထြးေတာ္ (အဗူတြာလစ္ဗ္) ထံသုိ႔သြားေရာက္ၾက၍ “သင့္တူေတာ္ေမာင္သည္ အယူဝါဒသစ္၊ သာသနာသစ္ကို ျဖန္႔ခ်ီေဟာေျပာေနသည္၊ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္မွ အစဥ္အလာဝါဒေဟာင္းမ်ားကုိပါ ဖ်က္ဆီးေနပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းမွ ရပ္စဲမည္ဆိုပါက ၄င္းအား ဤႏိုင္ငံမွ အေခ်ာအလွဆံုး သမီးပ်ိဴမ်ားကို ေပးပါမည္၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ႏိုင္ငံ၏ အာဏာပိုင္ဘုရင္အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ပါမည္” စသည္ျဖင့္တိုင္တန္းလွ်က္ ေသြးေဆာင္ဟန္႔တားၾကေလသည္။
ဘေထြးေတာ္ (အဗူတြာလစ္ဗ္) သည္တမန္ေတာ္ျမတ္အား ထိုအၾကာင္းမ်ားကို ရွင္းျပ၍ အစၥလာမ္ သာသနာေတာ္ျဖန္႔ခ်ီေဟာၾကားျခင္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ ရန္ တိုက္တြန္းေသာအခါ “အို… ဘေထြးေတာ္ ၄င္းတို႔ေျပာဆိုေသာအရာမ်ားသာမက ကၽြႏ္ုပ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ေပးထားေသာ တာဝန္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းမွ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ရပ္စဲမည္ မဟုတ္ပါ။ ဤတာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ရာ၌ အကယ္၍ အသက္ကိုစြန္႔လႉသြားပါမည္။ ဤႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈကိုမူ ရပ္စဲမည္မဟုတ္ပါ” ဟူ၍ ရဲဝန္႔စြာျပတ္သားစြာ ျပန္ၾကားေျပာဆိုေလသည္။ ဘေထြးေတာ္ (အဗူတြာလစ္ဗ္) သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ႏွလံုးသားအတြင္းမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ထိုစကားမ်ားကုိ ၾကားရသည့္အခါ “အို.. တူေတာ္ေမာင္၊ အသင္အားအသက္ထက္ဆံုး ကူညီပါမည္ဟု” အားေပးစကား ေျပာခဲ့ရွာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ အစၥလာမ့္ တရားေတာ္မ်ားကို ယခင္က်ထက္ပိုမုိ၍ ပြင့္လင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူေလေတာ့သည္။
မြတ္စ္လင္မ္အခ်ဳိ႔ အီသီယိုးပီးယားႏိုင္ငံသို႔ေ႐ြ႕ေျပာင္းျခင္းအေၾကာင္း
အစၥလာမ္သာသနာေတာ္ကို ေခ်မႈန္းရန္အတြက္ ဆန္႔က်င္ေရးသမားမ်ားသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးအေႏွာက္အယွက္ေပးခဲ့ၾကရာမွ တမန္ေတာ္ျမတ္အား လုပ္ၾကံရန္ပင္ ႀကိဳးစားေနခဲ့ၾက၏။ သို႔တေစလည္း တမန္ေတာျမတ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ျဖင့္ မည္သည့္အခ်ိ္န္တြင္မွ် စုိးရိမ္ေတာ္မူခဲ့၏။ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ မိမိ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအတြက္ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကမူမရွိခဲ့ေသာ္လည္း မြတ္စ္လင္မ္တို႔ ခံစားေနရေသာ ဒုကၡမ်ားအတြက္ ပူပင္ေသာကေရာက္ရွိေနရေတာ္မူ၏။ မြတ္စ္လင္မ္တို႔အား ႏွိပ္စက္ၫွင္းပမ္းမႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေရးကိုသာ ေတြးေတာၾကံဆေနေတာ္မူခဲ့၏။
မြတ္စလင္မ္တုိ႔အေပၚ၌ ကာဖရ္မ်ား၏ ႏွိပ္စက္ၫွင္းပန္းမႈမ်ား တစ္တေန႔တျခားႀကီးမား မ်ားျပားလာေသာအခါ တမန္ေတာ္ျမတ္က အခ်ိဳ႕ေသာမြတ္စ္လင္မ္မ်ားအား “အသင္တို႔သည္ အီသီရိုးျပီးရား ႏိုင္ငံသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ၾကကုန္၊ အီသီရုိးၿပီးရား ႏိုင္ငံ၏ ဘုရင္သည္ ခရစ္ရာန္ ဘာသဝင္ပင္ ျဖစ္ေတာ္လည္း တစ္ဖတ္သားကို အလြန္သနားၾကင္နာတရားမွ်တသည္။ မည္သူကိုမွ် ႏိွပ္စက္ျခင္းမရွိ၊ တိုင္းသူျပည္သားအားလံုးတုိ႔သည္ ၿငိမ္းျခမ္းသာရာစြာရွိၾကသည္” ဟုမိန္႔ၾကားေတာ္မူေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အီတီရိုးၿပီးရားႏိုင္ငံ၌ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ရွိေသာ ဘုရင္၏ အျမင္မွာ “နဂ်ာရွီ” ဟူ၍ျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္က ယင္းသို႔မိန္႕ၾကားေတာ္မူလုိက္အခါ ဦးစြာပထမ မြတ္စ္လင္မ္ (၁၁) ဦးတို႔သည္ မိမိတို႔၏ အမိတိုင္းျပည္ကိုစြန္႔၍ အီတီရိုးၿပီးရားႏိုင္ငံသို႔ “ဟိဂ်တ္သ္” ေ႐ႊ႕ေျပာင္းသြားေၾကာင္းကိုကာဖရ္မ်ား သိသြားေသာအခါ ကာဖရ္မ်ားသည္ယင္းသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းသြားၾကေသာ မြတ္စလင္မ္ မ်ားကိုပင္ ထက္မန္ႏွိတ္စက္ရန္ အတြက္ အီတီရိုးၿပီးရား ဘုရင္ထံသို႔ ကိုယ္စလယ္ ႏွစ္ဦးအား ေစလႊတ္ခဲ့ၾက၏။ ဘုရင္ႏွင့္ သက္စိုင္ရာ မူမတ္တို႔အား လက္ေဆာင္ေပးရန္အတြက္ အဖိုးထိုက္တန္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကုိလည္း ထည့္ေပးလုိက္ၾက၏။
အဆိုပါကိုယ္စားလွယ္ႏွစ္ဦးတို႔သည္ အီသီယုိးပီးယားႏုိင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကသည့္အခါ ဦးစြာပထမ သက္ဆိုင္ ရာ အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၾက၏။ လက္ေဆာင္မ်ားေပးၾက၏။ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ၾက၏။ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အထင္မွားအျမင္မွားျဖစ္ေစရန္ ၀ါဒျဖန္႔ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ဘုရင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၾက၏။ လက္ေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားဆက္သၾကၿပီးေနာက္ “ဘုရင္မင္းျမတ္” … ဤမြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔အား ပုန္ကန္ ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ဤသူမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔၏ ကိုးကြယ္ရာမ်ားကို ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုၾကပါသည္။ ဤသူမ်ားသည္ ဘာသာသစ္ကို တည္ထြင္ေနၾကပါသည္။ ၄င္းတို႔၏ဘာသာသည္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ ခရစ္ယန္ ဘာသာႏွင့္လည္း ဆန္႔က်င္ပါသည္ဟု” ဘုရင္မင္းျမတ္အား ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။
နဂ်ာရွီဘုရင္သည္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔အား ေခၚယူေမးျမန္းၾကရာ သာ၀ကႀကီး အလီသခင္၏ ညီေတာ္ျဖစ္ေသာ ဂ်ာဖရ္သခင္က “ဘုရင္မင္းျမတ္ ….ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔သည္ ယခင္က အမႈိက္အေမွာင္မ်ားတြင္သာ ႏွစ္မြန္းေန ၾကပါသည္။ ဆိုးမုိက္ေနၾကပါသည္။ မိမိတို႔လက္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာအရာကိုပင္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၾကခဲ့ပါ သည္။ သားခ်င္းမ်ားကို ေစာ္ကားခဲ့ၾကပါသည္။ အေသသားမ်ားကို စားေနခဲ့ၾကပါသည္။ ေသရည္ေသရက္ ေသာက္သံုးေနခဲ့ၾကပါသည္။ အေလာင္းအစားျပဳလုပ္ေနခဲ့ၾကပါသည္။ မိန္းခေလးမ်ားကို ေမြးလွ်င္ေမြးျခင္း သတ္ပစ္ၾကပါသည္။ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားကို ဒုကၡေပးၾကပါသည္။ ထို႔အျပင္ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ဆိုးသြမ္း မုိက္မဲ မႈမ်ားကိုလည္း က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကပါသည္။
ထိုသို႔ေသာ္ အခ်ိန္မွာပင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ဂရုဏာေတာ္ျဖင့္ တမန္ေတာ္တစ္ပါး ပြင့္လာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ တမန္ေတာ္အမည္မွာ မုဟမၼဒ္ (ဆြ) ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုတမန္ေတာ္ျမတ္သည္ စိတ္ေနသေဘာထား အလြန္ျဖဴစင္ပါသည္။ ကိုယ္က်င့္တရား အလြန္ပင္ ေကာင္းျမတ္ပါသည္။ ကမာၻတစ္၀န္းလံုးကို ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ၊ တစ္ဆူတည္းျဖစ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ရမည့္အေၾကာင္း၊ မိမိသည္ ထိုအရွင္ျမတ္၏ အေစေတာ္ တမန္ေတာ္ျဖစ္သည့္အေၾကာင္း၊ မေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို ေ၀းစြာေရွာင္က်ဥ္မည့္အေၾကာင္းမ်ားကို ေဟာၾကား ေတာ မူပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ေဟာ္ၾကားေတာ္မူသည့္အတုိင္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တမန္ေတာ္ ျမတ္အား ယံုၾကည္ၾကပါသည္။ ယခင္ကမုိက္မားက်ဴးလြန္ခဲ့ၾကေသာ မေကာင္းမႈမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသို႔ ဤသို႔ျပဳမူျခင္းကို ဤသူမ်ာသည္ မႏွစ္သက္ၾကသည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔အား အမ်ဳိးမ်ဳိး ႏွိပ္စက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ၄င္းတို႔၏ႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို မခံမရပ္ႏုိင္ၾကသည့္ အဆံုးတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔သည္ မိမိတို႔၏ တုိင္းျပည္ကိုစြန္႔၍ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ အရိပ္ေတာ္တြင္ လာေရာက္ခိုလႈံျခင္းျဖစ္ပါသည္ဟု ရဲ၀န္႔မွန္ကန္တည္ၾကည္စြာ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၾကေလသည္။
ဘုရင္မင္းျမတ္ သည္ ဂ်ာဖရ္သခင္ေလွ်ာက္ထားသည့္ စကားမ်ားကို ၾကားနာရသည့္အခါ လြန္စြာႏွစ္သက္သျဖင့္ ကိုရုိင္းရွ္ မ်ဳိးႏြယ္၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ျပန္သြားၾကရန္ မိန္႔ေတာ္မူလုိက္ေလသည္။ ၄င္းတို႔ေပးဆပ္ေသာ လက္ေဆာ္ပဏာပစၥည္းမ်ားကိုလည္ ျပန္ေပးေတာ္မူလုိက္ေလသည္။ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားကိုမူ ယခင္အတုိင္း မိမိတုိင္းျပည္တြင္ ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ေနထုိင္ခြင့္ေပးေတာ္မူ၍ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျမာက္စားေတာ္မူေလသည္။
မြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္လည္း ဘုရင္မင္းျမတ္ႏွင့္ တိုင္းျပည္အေပၚတြင္ သစၥာရွိခဲ့ၾကသည္။ ကိုယ္စြမ္းရွိသမွ် ဥါဏ္စြမ္းရွိသမွ် ဘုရင္မင္းျမတ္အား ကူညီခဲ့ၾကေလသည္။ တုိင္းျပည္အက်ဳိးသယ္ပိုးခဲ့ၾကသည္။ ဘုရင္မင္း ျမတ္ႏွင့္ တုိင္းျပည္အတြက္ အျမဲဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးခဲ့ၾကေလသည္။
ဤျဖစ္ရပ္တြင္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ေက်းဇူးရွင္မ်ားအား ေကာင္းမြန္စြာ ေက်းဇူးတံု႕ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း အထင္အရွားေတြ႕ျမင္ႏုိင္ေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ကလည္း ဤအတုိင္းပင္ သြန္သင္ေပးခဲ့ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကလည္း က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ ဤအတုိင္းပင္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလသည္။ (ေက်းဇူးအစားမွ ေက်းဇူးတံု႕ျပန္ျခင္းမွတစ္ပါး အျခားမရွိေတာ့ၿပီ။)
(ဆက္လက္တင္ျပဦးမည္။)
No comments:
Post a Comment